دهم اردیبهشت سالروز درگذشت روح انگیز سامی نژاد اولین بازیگر زن اولین فیلم ناطق سینمای ایران است . بانو روح انگیز سامی نژاد سوم تیرماه سال 1295 در بم به دنیا آمد . سامی نژاد در 13 سالگی به ازدواج فردی به نام دماوندی درآمد و در سال ۱۳۰۸ به همراه همسرش دماوندی که در استودیو امپریال فیلم بمبئی به کار اشتغال داشت به هندوستان مهاجرت کرد . سپنتا پس از نوشتن فیلمنامه «دختر لر» سامی نژاد را برای بازی در نقش گلنار انتخاب کرد و در نهایت خودش نیز در نقش جعفر ظاهر شد . انتخاب سامی نژاد بیشتر به این خاطر بود که هیچ زنی قبول نمی کرد جلوی دوربین برود ، چرا که آن زمان زنان در حجاب کامل بودند . سامی نژاد بازی در «دختر لر» را پذیرفت و با سپنتا قراردادی چهل روزه امضاء کرد ، اما کار هفت ماه طول کشید .
به دلیلی استقبالی که از فیلم «دختر لر» در اکران عمومی صورت گرفت، سامی‌نژاد در فیلم «شیرین و فرهاد» ساخته عبدالحسین سپنتا نیز بازی کرد. سامی نژاد پس از 18 سال اقامت در هندوستان به ایران بازگشت ، اما برای ادامه کارش در سینما با مخالفت خانواده روبه رو شد . او بخاطر آزارهایی که از خویشان و آشنایان و مردم دید بعد از دو فیلم دیگر هرگز حاضر نشد در فیلمی ایفای نقش کند . سامی نژاد پس از بازگشت به ایران در وزارت بهداری به عنوان پرستار مشغول به کار شد و در تهران اقامت گزید . او پس از مدتی کار پرستاری را کنار گذاشت و از طریق اجاره دادن طبقه اول خانه دو طبقه ای که خریده بود ، زندگی اش را میگذراند . ازدواج سوم سامی نژاد با یکی از بستگانش نیز شکست خورد و چون فرزندی نداشت حدود 30 سال تنها زندگی کرد . سامی نژاد سال 1349 در فیلم مستند «تاریخ سینمای ایران؛از مشروطیت تا سپنتا» از مصائبی که بر او گذشت صحبت کرد و به تلخی گریست . او در این باره گفت :«به خاطر ناراحتی هایی که در موقع فیلمبرداری و بعد از آنچه از طرف فامیل و چه از طرف مردم کشیدم ، هرگز راضی نشدم در فیلم دیگری بازی کنم.» سامی نژاد 10 اردیبهشت سال 1376 در سن 81 سالگی در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد؛ در حالیکه محققان و کارشناسان سینمای ایران بی خبر از او ، معتقد بودند وی سال ها پیش درگذشته است . روحش شاد و یادش گرامی باد .
