من نیستم

صبح روزی پشت در می آید و من نیستم
قصه دنیا به سر می آید و من نیستم 

 

یك نفر دلواپسم این پا و آن پا می كند
كاری از من بلكه بر می آید و من نیستم

بعد ها اطراف جای شب نشینی هایمان
بوی یك سیگار زرمی آید و من نیستم

خواب و بیداری، خدایا بازهم در می زنند
نامه هایم از سفر می آید و من نیستم

در خیابان، در اتاقم، روی كاغذ، پشت میز
شعر تازه آنقدر می آید و من نیستم

بعد ها وقتی كه تنها خاطراتم مانده است
عشق روزی پشت در می آید و من نیستم

هرچه من تا نبش كوچه می دویدم او نبود
روزی آخر یك نفر می آید و من نیستم

چهارم تیر ماه سالروز درگذشت بانو مهستی

زنده یاد مهستی در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ زاده شد. از خوانندگان موسیقی اصیل و همچنین پاپ ایرانی است. پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. خواهر او روانشاد هایده نیز یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان موسیقی ایران است. هایده از مهستی بزرگ‌تر بود، اما مهستی زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. وی نام خود را از مهستی گنجوی شاعر ایرانی وام گرفته بود.

در سال ۲۰۰۵ میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه از وی برای بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینه موسیقی سنتی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد.وی در روز دوشنبه چهارم تیرماه سال ۱۳۸۶ خورشیدی بر اثر سرطان روده بزرگ در کالیفرنیا درگذشت. روحش شاد و یادش گرامی باد .

آهنگ دلم تنگه

  خونه پر از رنج سکوت وای دلم تنگه
گل های باغچه پیش چشمم وای چه بی رنگه
گل توی گلدون باز دوباره داره میمیره
راه نفس رو بغض دیدار ز تو میگیره
روزی به چشم تو من بهترین بودم
عاشق ترین بودی عاشق ترین بودم

از آشیون دل کندن و رفتن که آسون نیست
در سینه عشق تازه پروردن که آسون نیست
روزی به چشم تو من بهترین بودم
عاشق ترین بودی عاشق ترین بودم

من ندانستم (غزلی از پدرم)

من ندانستم نگارا دشمن جان بوده ای
دشمن جان و دل و ایمان و ادراک بوده ای

گفتم ای دل آیی و ویرانه آبادان کنی
آمدی جانا ولی اسباب ویران بوده ای

گفتم آیی رنج و حرمان رخت بر بندد ز دل
آمدی اما سراسر رنج و حرمان بوده ای

آمدی در دل بگفتم مدتی هستی در آن
غافل از این که صباحی چند مهمان بوده ای

عهدها بستی و گفتم جاودانه بسته ای
جمله را بشکسته ای چون سست پیمان بوده ای

عبدالکریم جربزه دار /سروده 1350/ منبع : کتاب تذکره حسین حزین

مهدی مقدم - باز یه شب پر غم

نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست

تو مرا یاد کنی یا نکنی
باورت گر بشود، گر نشود
حرفی نیست ؛
اما
نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست!

سهراب سپهری

ترسناک ترین صحنه ی زندگی آلفرد هیچکاک

می گویند آلفرد هیچکاک، استاد بزرگ سینما و متخصص هنر ترساندن مردم، در حال رانندگی در جاده های سوئیس بود که ناگهان ازپنجره ماشین به بیرون اشاره کرد و گفت :

این ترسناک ترین منظره ایست که تا حالا دیده ام و امتداد اشاره او، کشیشی بود که دست بر شانه پسرک خردسالی نهاده بود و با او صحبت می کرد. هیچکاک از پنجره ماشین به بیرون خم شد و فریاد زد :

“ فرار کن پسر جان! زندگی ات را نجات بده! ”