شعله خشم

شعله ی‌ خشم زمین در آسمان خواهد گرفت
آتشی در کاخ بیداد جهان خواهد گرفت

آنکه بمب آتشین در آشیان خلق ریخت
مرغ آتش در سرایش آشیان خواهد گرفت

آه مظلومان که پیچد چون کمند پیچ پیچ
آخر از دست ستم تیر و کمان خواهد گرفت

آهنین عزم تهیدستان در آخر خواجه را
جای زر، سرب گدازان در دهان خواهد گرفت

تیر دلدوزی که از آه ستم کش می جهد
چشم فرزند ستمگر را نشان خواهد گرفت

با ستمکاران گیتی‌ بازگو کز خشم ما
آتش صد فتنه در پیر و جوان خواهد گرفت

نعره‌های بینوایان ابر را خواهد شکافت
شعله ای‌ در چشم خواب آلودگان خواهد گرفت

ای‌‌ لبانت ارغوانی، عاقبت در قصر تو
آتشی سرکش به رنگ ارغوان خواهد گرفت

تا زمان داری دمی حال سیه روزان بپرس
ورنه، داد تیره روزان را زمان خواهد گرفت

ای‌‌ سران گرگ خوی و تیز چنگ شرق و غرب
خشم شیران از شما روزی امان خواهد گرفت

دشمنی ها دیدی اما روزگار کهنه کار
انتقام دوست را از دشمنان خواهد گرفت